Bir Kıral Dört Eş

Hikayeler kategorisinde yer verdiğimiz Bir Kıral Dört Eş başlıklı hikayeyi okumak için tıklayın.

Bir zamanlar bir kıral ve 4 eşi varmış. Kıral en çok dördüncü eşini sever en çok değer önem ona verirmiş. Üçüncü eşi çok güzelmiş onu da sevmiş kıskanır gözünden sakınırmış. ikinci eşinide severmiş kıral ikinci eşi çok dinler miş onu kral bir sorunu olsa ona anlatır ondan akıl alırmış hiç bir derdini gizlemezmiş ikinci eşinden. Birinci eşini ise kıral hiç sevmezmiş değer vermezmiş. Ama birinci eşi buna rağmen kıralı çok severmiş. 

Günlerden bir gün kıral hastalanmış yatağa düşmüş. Ölümden  yanlızlıktan çok korkan kıral sırasıyla eşlerini çağırmış yanına.

Dördüncü eşine demişki ölümden çok korkuyorum ben ölünce benimle bilikte gelirmisin bana eşlik edermisin demiş. Dördüncü eş  asla gelmem seninle ölüyorsan yanlız öl demiş. Kıral üçüncü eşine de aynı şeyleri tekrar etmiş ve kedisiyle birlikte ölmek isteyip istemediğini sormuş. Üçüncü eş asla diye bağırmış  asla seninle ölmem hata sen öldükten sonra başka birisiyle evlenirim demiş. Kıral ikinci eşini çağırtmış onada sormuş aynı soruyu ikinci anlayışlı olan eş malesef seninle ölmem seni mezarına kadar yolcu ederim törenini yaparım yasını tutarım sadece bunları yaparım  diyip odadan çıkmış. Kıral eşlerinden  bu duyduklarına çok üzümlüş.Kıral  birinci  eşini çağırtmış odasına istemeye istemeye aynı şeyleri birinci eşinede demiş. Birinci eşi duyar duymaz hemen cevap vermiş seninle her yere gelirim sen nerdeysen ben oradayım seni asla yanlız bir başına bırakmam demiş. Kıral hem çok şaşırmış hem çok  mutlu olmuş. 

Aslında bu hikayeden çıkaracağımız sonuç  şu : hepimiz 4 eşliyiz. Dördüncü eşimiz bedenimiz en çok sevdiğimiz önem verdiğimiz ama ölünce bizi terk eden. Üçüncü eşimiz malımız mülkümüz sevetimiz en çok kıskandığımız kimseyle paylaşmadığımız ama ölünce hemen el değiştiren başkasına geçen. ikinci eşimiz aylemiz sevdiklerimiz bizi dinleyen anlayan ama ölünce en  fazla mezara kadar gelebilen, sonra ordan gömülünce uzaklaşan. Birinci eşimiz ise ruhumuz bizi hiç terk etmeyen hep yanımız da olan hiç önemsemediğimiz değer vermediğimiz ruhumuz; onun gıdası ise dua ibadet sevgi....