O harfi ile başlayan en güzel ve anlamlı erkek bebek isimleri 2023

Erkek Bebek İsimleri 2023 O Harfi - Erkek İsimleri 2023: Duyulmamış, Farklı, Yeni Nesil, Popüler, Havalı, Bilinmeyen Erkek Bebek İsimleri ve Anlamları Nelerdir?

Erkek Bebek İsimleri 2023 O Harfi - Anne ve baba adaylarının üzerine düşündüğü konulardan birisi de isimler. Erkek bebek bekleyen çiftler çocuklarına verecekleri isimlerin en güzel ve en eşsiz olmasını istiyor. Bu yüzden derin ve uzun soluk bir araştırma sürecine giriyorlar. İsimlerin kulağa hoş gelmesinin yanı sıra anlamları üzerinde düşünüyorlar. Bu dönemde karar vermekte zorlanan aileler yakınlarından fikir alıyor. Anne ve baba adayları çocuklarına verecekleri ismin keşfedilmemiş, duyulmamış, modern çağa uygun, popüler ve anlamlı olmalarına özen gösteriyor. O harfi ile başlayan erkek isimleri ve anlamları nelerdir? “O ile Başlayan Erkek Bebek İsimleri” içeriğimizden detaylı bilgi alabilirsiniz.

Oba: Üstün yetenekli. 2. Göçebelerin meydana getirdiği topluluk.

Obe: Aşiretin bir bölümü.

Oben: Erkek deve, o benim anlamlarındadır.

Obuz: Su gözesi, göze kaynak

Ocak: Ev, aile.

Ocan: O dost 2. İçten kişi.

Od: Ateş.

Oder: Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.

Odhan: Ateş kağan, ateş han

Odkan: Ateş kan, ateşli kan, kaynayan kan, deli kan

Odkanlı: Canlı, coşkulu, ateşli kimse.

Odman: Ateşli, canlı, çoşkulu kişi.

Odyak: “Ateşli ve coşkulu ol” anlamında kullanılan bir ad.

Odyakar: Ateş gibi can yakan kimse.

Odyakmaz: Ateş yakmaz.

Oflas: bk. Oflaz

Oflaz: Güzel, iyi, sevilen

Oflazer: Yakışıklı. 2. Cesur, yiğit.

Ogan: Barış tanrısı, gök tanrısı, güneş

Oganalp: Güneş gibi yiğit, gök tanrısı gibi yiğit, güçlü yiğit

Oganer: Gök tanrısı gibi yiğit, güçlü yiğit.

Ogansoy: Tanrı soyundan, gök tanrısı soylu

Ogeday: Akıllı, zeki.

Ogün: O bilinen gün, hayatımızın değiştiği gün

Oğan: Tanrı.

Oğanalp: Gök tanrısı gibi yiğit, güçlü

Oğaner: İlahi gücü olan.

Oğansoy: İlahi bir güce sahip soydan gelen.

Oğantürk: İlahi bir güce sahip Türk.

Oğanverdi: “Allah bağışladı” anlamında kullanılan bir ad.

Oğul: Evlat, erkek çocuk.

Oğulbal: Tatlı oğul, oğul balı, oğul arılarının yaptığı ak bal

Oğulbey: Beyin oğlu.

Oğulcan: Can oğul

Oğultan: Tan vakti

Oğultay: Genç.

Oğultekin: Biricik oğul, şehzade

Oğultürk: Türkoğlu

Oğur: İçten dost, samimi

Oğuralp: Samimi, içten erkek.

Oğuz: Gürbüz, delikanlı, temiz yaratılmış, iyi, doğru

Oğuzalp: Güçlü yiğit, iyi yürekli yiğit, dost yiğit

Oğuzata: İyi huyluluğu atalarından, soyundan gelen.

Oğuzbay: İyi huylu, saygın kişi.

Oğuzcan: İyi huylu, candan dost.

Oğuzer: Sağlam yiğit, dost yiğit

Oğuzhan: Oğuzların başı / Mete

Oğuzkan: Hükümdar soyundan gelen

Oğuzman: Sağlam, gürbüz, güçlü kimse, iyi yürekli dost kimse

Oğuztan: İyi huylu kişi.

Oğuztay: İyi huylu genç kişi.

Okan: Akıllı, anlayışlı, öğrenen 2. Tanrı, Güneş, Oğuz

Okanalp: İlahi bir güce sahip olan.

Okanay: Güçlü Ay, yiğit ay, Güneş ve Ay

Okaner: İlahi bir güce sahip olan yiğit.

Okansoy: Tanrı soyundan, gök tanrısı soylu

Okat: Ok atan, savaşcı.

Okay: Beğeni, onaylamak

Okayer: Ok gibi doğru, Ay gibi yiğit

Okaygün: Ok gibi doğru, Ay gibi güzel, Güneş gibi yakıcı kimse

Okbay: Ok gibi doğru ve varsıl kimse

Okcan: Ok gibi doğru can

Okçun: Uzak, ilerde, uzaklaşmış.

Okdemir: Demirden yapılmış ok

Oker: Hızlı ve kuvvetli.

Okgüç: Ok gibi doğru ve güçlü

Okhan: Ok gibi hızlı, delici hükümdar.

Okkan: Ok gibi delici soydan gelen.

Okman: Okçu, ok atan kimse

Oksal: Okla ilgili, hızlı

Oksar: Okları hazırlayan.

Oksu: Düzenli ve hızlı bir şekilde akan su

Oktan: Ok kadar hızlı

Oktar: Ok taşıyıcı / Ok+dar (Bayraktargibi)

Oktaş: Ok gibi delici, taş gibi sert.

Oktay: Çok hiddetli, kızgın

Oktuğ: Ok atan, okçu.

Oktunç: Ok tuncu; tunçtan yapılmış ok

Oktürk: Ok gibi Türk

Okumuş: Bilgili, öğrenimli.

Okur: Bilgilenmeyi, okumayı seven.

Okuş: Akıl, zeka, mantıklılık.

Okutan: Eğitim ve öğretim işini yapan.

Okutman: Öğreten.

Okuyan: Okumayı seven.

Okyan: Okçular, okçuluk.

Okyanus: Kıtaları birbirinden ayıran engin deniz.

Okyar: Oku parçala

Olca: Savaş ganimeti.

Olcan: Canlı, hareketli

Olcay: Şanslı, şans

Olcayhan: Kısmetli hükümdar.

Olcayto: Şanslı

Olcaytu: Şanslı; talihli, kısmetli.

Olcaytuğ: Şans getiren başlık.

Olcaytürk: Şansı olan Türk.

Olça: Savaş ganimeti

Olçum: Bilgiçlik taslayan.

Olçun: Becerikli

Oldaç: Şişman, iri yapılı.

Oldağ: Dağ gibi yüksek ol.

Older: Dindar, sofu.

Olgu: Gerçekte var ol

Olgun: Yetişmiş, bilgili

Olgunay: Dolunay durumundaki ay

Olgunel: İyi el.

Olguner: Bilgi ve görgüce gelişmiş erkek, olgunlaşmış erkek

Olgunsoy: Gelişmiş soy, olgunlaşmış soy

Olguntürk: İyi yetişmiş Türk.

Olpak: Her zaman temiz, dürüst olan.

Olperest: Dinine sıkıca bağlı kimse, dindar, dinini çok seven.

Olsan: Ad ol, san ol

Oltan: Şafak ol, tan ol

Oltun: Saygı gösterilen ol, saygın ol

Oltunç: Tunç ol, tunç gibi sağlam ol

Oluş: Varlık halini alma, meydana gelme. 2. Bir durumdan öteki duruma geçiş.

Omaç: Hedef, gaye, amaç.

Omariya: Mardin, Nusaybin’de Kürt aşireti.

Omay: Beğenilen, sevilen

Omet: Ümmet, topluluk.

Omur: Omurgayı oluşturan kemiklerin herbiri, herhangi bir şeyin iskeletinin her bir parçası.

Omurtak: Küçük kartal.

Onan: Daha iyi bir duruma giren, eksiği kalmayıp gönül huzuruna Eren, iyileşen

Onar: (“onmak”tan) eksiği kalmayıp gönül erincine ulaşır, daha iyi bir duruma gelir, mutlu olur

Onaran: Düzelten, tamir eden

Onart: İşler bir duruma getirilmesini sağla, düzelttir.

Onat: Özenli, düzgün

Onatkan: İyi, dürüst soydan gelen.

Onatkut: İyi ve uğurlu

Onay: Uygun bulunmuş

Onel: Elleriyle her tarafı sarmalamış olan.

Oner: On kişiye bedel yiğit

Ongan: Özlem ve istekleri yerine gelmiş, mutlu

Onganer: Mutlu yiğit

Ongay: Kolay, zorluğu olmayan.

Ongu: Onmuş olma durumu, sağlık, mutluluk

Ongun: Bol verimli, yararlı duruma gelmiş, mutlu, kutlu, gelişmiş, Gürbüz, tapılan kişi, beğenilen kimse

Ongunalp: Mutlu yiğit, yararlı yiğit, kutlu yiğit, gürbüz yiğit

Onguner: Mutlu yiğit, yararlı yiğit, kutlu yiğit, gürbüz yiğit

Ongunsu: Gürbüz ve su gibi duru kişi.

Ongur: Kurtuluş.

Ongün: Uğurlu gün.

Onkut: Daha iyi ve şanslı yaşa.

Onuk: Sevgili; dürüst

Onuker: Herkesçe sevilen, sayılan kişi.

Onuktan: Sevilen, saygı duyulan ve tan gibi ışıltılı kişi.

Onuktekin: Sevilen, saygı duyulan, uğurlu.

Onul: İyi ol, sağlıklı ol.

Onultan: İyileştiren, sağlığa kavuşturan.

Onur: Özsaygı, şeref

Onural: Onur sahibi ol

Onuralp: Saygıdeğer, aziz, yiğit

Onuray: Onurlu ve Ay gibi güzel

Onurhan: Şeref sahibi hükümdar

Onurkan: Onurlu, şerefli soydan gelen.

Onursal: Onurla ilgili, onur niteliğinde; saygı göstermiş olmak için verilen

Onursan: Dürüstlüğüyle nam salmış kişi.

Onursay: Şeref sahibi saygın kişi.

Onursev: Kendin gibi olanı sev.

Onurseven: Onurlu insanları seven.

Onursoy: Onurlu bir soydan gelen.

Onursu: Saygın, şerefli ve su gibi temiz.

Orak: Hasat, ekin biçilen araç.

Orakay: Orak ayı. 2. Temmuz.

Oral: Türklerin ilk yurtlarından

Oralmış: Zaptedilmiş yer.

Oraltan: Tan vakti yapılan savaş. Oran

Oran: Karşılıklı uygunluk, iki şeyin birbirini tutması, iki şey arasında ya da parça ile bütün arasında bulunan fark

Oraner: Anlayışlı, hesaplı ve yiğit kimse.

Oransal: Oranla ilgili

Oray: 1.Ateş kırmızısı. 2. Şehirli.

Orbay: Ordu komutanı

Orbek: Kentli bey.

Orbey: Bekçi, koruyucu, muhafız.

Orcan: Üstün, kıdemli kişi

Orçum: Sağlam adam

Orçun: Arkadan gelenler, halefler 2. Ahlak

Orean: Direnen kişi.

Oreaner: Direngen ve yiğit kimse.

Orgun: Gizli, gizemli.

Orgunalp: Sır dolu yiğit.

Orgunay: Bulutların arkasında kalmış ay.

Orguner: Sır dolu yiğit.

Orgunhan: Sır dolu hükümdar.

Orgunkan: Geçmişi sır dolu olan.

Orgunsoy: Sır dolu bir soydan gelen.

Orguntay: Sır dolu genç.

Orgün: Kapalı havası olan gün.

Orhan: Kentin hükümdarı 2. Osmanlının ikinci padişahı

Orhon: Eski bir türk alfabesi

Orhun: Asya da bir nehir

Orkan: Orhan adının bir başka biçimi

Orkun: Or+kun (han) Kentin hanı

Orkuş: Ateş kırmızısı renkli bir kuş.

Orkut: Kutlu kent

Orkutay: Kutlu, uğurlu şehir.

Orman: Ağaçlarla örtülü geniş alan

Orsa: Geminin, rüzgârın geldiği yöne döndürülmesi/ rüzgâra karşı

Ortaç: Tepe, kendine miras kalan kimse; bir hükümdarlığın tahtına geçecek kimse, veliaht

Ortak: Ortak zevkleri paylaşanlar, arkadaşlar. 2. Birlikte iş yapan, ortaklaşa yararlarla birbirlerine bağlı kimselerden her biri. 3. Kuma.

Ortan: Tan renginin kızıllığı.

Ortun: Ortanca kardeş

Ortunç: Tunçtan yapılmış gibi sağlam kale

Oruç: Müslümanların yeme içmeden vs. uzaklaştıkları bir ibadet

Oruk: Çare, yol, imkan.

Orun: En büyük makam

Orunbay: Büyük görevi olan kimse, makam sahibi

Orus: Saadet, mutluluk, talih.

Oruz: Düşünce, düşün, ide.

Oskan: Zeki kişi.

Oskay: Neşeli, sevinç içinde olan.

Osma: Bulgaristan Türklerinin yaşadığı yörelerden birindeki nehrin adı.

Osman: Hz. Muhammet’in damadı üçüncü halife. 2.Osmanlı İmparatorluğu’nun kurucusu ve ilk hükümdarı. 3. Bir tür kuş ya da ejderha.

Oşan: Şanlı, şöhretli, adı duyulmuş olan.

Otacı: Hekim, doktor.

Otağ: Yüksek direkli, süslü, büyük çadır

Otağ / Otak: Büyük, süslü çadır.

Otamış: İyileştiren, düzelten.

Otaran: Beğenip arzu eden.

Otay: Alev kızıllığında ay.

Oxır: Uğur.

Oyal: Düşünceye önem veren, görüş alan.

Oyalp: Düşünceli ve yiğit.

Oyhan: Düşünceli hükümdar.

Oykan: Düşünce ve fikir erbabı soydan gelen.

Oykut: Düşünceli ve kutlu insan.

Oymak: Aşiret, küçük izci birliği

Oyman: Belli bir görüşe sahip kişi.

Oysan: Düşünce, fikirleriyle tanınan.

Oytun: Beğenilen, güzel yer, kutsal.

Oytunç: Düşünce sahibi sağlam kişi.

Ozan: Şair, halk şairi

Ozanalp: Şair ve yiğit kimse

Ozanar: Namuslu, şerefli, şair kişi.

Ozanay: Şair ve Ay gibi kimse

Ozaner: Şair ve yiğit

Ozankan: Ozan soyundan gelen

Ozansoy: Şairler soyundan gelen.

Ozansu: Şair dilli ve su gibi berrak kişi.

Oba: Üstün yetenekli. 2. Göçebelerin meydana getirdiği topluluk.

Obe: Aşiretin bir bölümü.

Oben: Erkek deve, o benim anlamlarındadır.

Obuz: Su gözesi, göze kaynak

Ocak: Ev, aile.

Ocan: O dost 2. İçten kişi.

Od: Ateş.

Oder: Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.

Odhan: Ateş kağan, ateş han

Odkan: Ateş kan, ateşli kan, kaynayan kan, deli kan

Odkanlı: Canlı, coşkulu, ateşli kimse.

Odman: Ateşli, canlı, çoşkulu kişi.

Odyak: “Ateşli ve coşkulu ol” anlamında kullanılan bir ad.

Odyakar: Ateş gibi can yakan kimse.

Odyakmaz: Ateş yakmaz.

Oflas: bk. Oflaz

Oflaz: Güzel, iyi, sevilen

Oflazer: Yakışıklı. 2. Cesur, yiğit.

Ogan: Barış tanrısı, gök tanrısı, güneş

Oganalp: Güneş gibi yiğit, gök tanrısı gibi yiğit, güçlü yiğit

Oganer: Gök tanrısı gibi yiğit, güçlü yiğit.

Ogansoy: Tanrı soyundan, gök tanrısı soylu

Ogeday: Akıllı, zeki.

Ogün: O bilinen gün, hayatımızın değiştiği gün

Oğan: Tanrı.

Oğanalp: Gök tanrısı gibi yiğit, güçlü

Oğaner: İlahi gücü olan.

Oğansoy: İlahi bir güce sahip soydan gelen.

Oğantürk: İlahi bir güce sahip Türk.

Oğanverdi: “Allah bağışladı” anlamında kullanılan bir ad.

Oğul: Evlat, erkek çocuk.

Oğulbal: Tatlı oğul, oğul balı, oğul arılarının yaptığı ak bal

Oğulbey: Beyin oğlu.

Oğulcan: Can oğul

Oğultan: Tan vakti

Oğultay: Genç.

Oğultekin: Biricik oğul, şehzade

Oğultürk: Türkoğlu

Oğur: İçten dost, samimi

Oğuralp: Samimi, içten erkek.

Oğuz: Gürbüz, delikanlı, temiz yaratılmış, iyi, doğru

Oğuzalp: Güçlü yiğit, iyi yürekli yiğit, dost yiğit

Oğuzata: İyi huyluluğu atalarından, soyundan gelen.

Oğuzbay: İyi huylu, saygın kişi.

Oğuzcan: İyi huylu, candan dost.

Oğuzer: Sağlam yiğit, dost yiğit

Oğuzhan: Oğuzların başı / Mete

Oğuzkan: Hükümdar soyundan gelen

Oğuzman: Sağlam, gürbüz, güçlü kimse, iyi yürekli dost kimse

Oğuztan: İyi huylu kişi.

Oğuztay: İyi huylu genç kişi.

Okan: Akıllı, anlayışlı, öğrenen 2. Tanrı, Güneş, Oğuz

Okanalp: İlahi bir güce sahip olan.

Okanay: Güçlü Ay, yiğit ay, Güneş ve Ay

Okaner: İlahi bir güce sahip olan yiğit.

Okansoy: Tanrı soyundan, gök tanrısı soylu

Okat: Ok atan, savaşcı.

Okay: Beğeni, onaylamak

Okayer: Ok gibi doğru, Ay gibi yiğit

Okaygün: Ok gibi doğru, Ay gibi güzel, Güneş gibi yakıcı kimse

Okbay: Ok gibi doğru ve varsıl kimse

Okcan: Ok gibi doğru can

Okçun: Uzak, ilerde, uzaklaşmış.

Okdemir: Demirden yapılmış ok

Oker: Hızlı ve kuvvetli.

Okgüç: Ok gibi doğru ve güçlü

Okhan: Ok gibi hızlı, delici hükümdar.

Okkan: Ok gibi delici soydan gelen.

Okman: Okçu, ok atan kimse

Oksal: Okla ilgili, hızlı

Oksar: Okları hazırlayan.

Oksu: Düzenli ve hızlı bir şekilde akan su

Oktan: Ok kadar hızlı

Oktar: Ok taşıyıcı / Ok+dar (Bayraktargibi)

Oktaş: Ok gibi delici, taş gibi sert.

Oktay: Çok hiddetli, kızgın

Oktuğ: Ok atan, okçu.

Oktunç: Ok tuncu; tunçtan yapılmış ok

Oktürk: Ok gibi Türk

Okumuş: Bilgili, öğrenimli.

Okur: Bilgilenmeyi, okumayı seven.

Okuş: Akıl, zeka, mantıklılık.

Okutan: Eğitim ve öğretim işini yapan.

Okutman: Öğreten.

Okuyan: Okumayı seven.

Okyan: Okçular, okçuluk.

Okyanus: Kıtaları birbirinden ayıran engin deniz.

Okyar: Oku parçala

Olca: Savaş ganimeti.

Olcan: Canlı, hareketli

Olcay: Şanslı, şans

Olcayhan: Kısmetli hükümdar.

Olcayto: Şanslı

Olcaytu: Şanslı; talihli, kısmetli.

Olcaytuğ: Şans getiren başlık.

Olcaytürk: Şansı olan Türk.

Olça: Savaş ganimeti

Olçum: Bilgiçlik taslayan.

Olçun: Becerikli

Oldaç: Şişman, iri yapılı.

Oldağ: Dağ gibi yüksek ol.

Older: Dindar, sofu.

Olgu: Gerçekte var ol

Olgun: Yetişmiş, bilgili

Olgunay: Dolunay durumundaki ay

Olgunel: İyi el.

Olguner: Bilgi ve görgüce gelişmiş erkek, olgunlaşmış erkek

Olgunsoy: Gelişmiş soy, olgunlaşmış soy

Olguntürk: İyi yetişmiş Türk.

Olpak: Her zaman temiz, dürüst olan.

Olperest: Dinine sıkıca bağlı kimse, dindar, dinini çok seven.

Olsan: Ad ol, san ol

Oltan: Şafak ol, tan ol

Oltun: Saygı gösterilen ol, saygın ol

Oltunç: Tunç ol, tunç gibi sağlam ol

Oluş: Varlık halini alma, meydana gelme. 2. Bir durumdan öteki duruma geçiş.

Omaç: Hedef, gaye, amaç.

Omariya: Mardin, Nusaybin’de Kürt aşireti.

Omay: Beğenilen, sevilen

Omet: Ümmet, topluluk.

Omur: Omurgayı oluşturan kemiklerin herbiri, herhangi bir şeyin iskeletinin her bir parçası.

Omurtak: Küçük kartal.

Onan: Daha iyi bir duruma giren, eksiği kalmayıp gönül huzuruna Eren, iyileşen

Onar: (“onmak”tan) eksiği kalmayıp gönül erincine ulaşır, daha iyi bir duruma gelir, mutlu olur

Onaran: Düzelten, tamir eden

Onart: İşler bir duruma getirilmesini sağla, düzelttir.

Onat: Özenli, düzgün

Onatkan: İyi, dürüst soydan gelen.

Onatkut: İyi ve uğurlu

Onay: Uygun bulunmuş

Onel: Elleriyle her tarafı sarmalamış olan.

Oner: On kişiye bedel yiğit

Ongan: Özlem ve istekleri yerine gelmiş, mutlu

Onganer: Mutlu yiğit

Ongay: Kolay, zorluğu olmayan.

Ongu: Onmuş olma durumu, sağlık, mutluluk

Ongun: Bol verimli, yararlı duruma gelmiş, mutlu, kutlu, gelişmiş, Gürbüz, tapılan kişi, beğenilen kimse

Ongunalp: Mutlu yiğit, yararlı yiğit, kutlu yiğit, gürbüz yiğit

Onguner: Mutlu yiğit, yararlı yiğit, kutlu yiğit, gürbüz yiğit

Ongunsu: Gürbüz ve su gibi duru kişi.

Ongur: Kurtuluş.

Ongün: Uğurlu gün.

Onkut: Daha iyi ve şanslı yaşa.

Onuk: Sevgili; dürüst

Onuker: Herkesçe sevilen, sayılan kişi.

Onuktan: Sevilen, saygı duyulan ve tan gibi ışıltılı kişi.

Onuktekin: Sevilen, saygı duyulan, uğurlu.

Onul: İyi ol, sağlıklı ol.

Onultan: İyileştiren, sağlığa kavuşturan.

Onur: Özsaygı, şeref

Onural: Onur sahibi ol

Onuralp: Saygıdeğer, aziz, yiğit

Onuray: Onurlu ve Ay gibi güzel

Onurhan: Şeref sahibi hükümdar

Onurkan: Onurlu, şerefli soydan gelen.

Onursal: Onurla ilgili, onur niteliğinde; saygı göstermiş olmak için verilen

Onursan: Dürüstlüğüyle nam salmış kişi.

Onursay: Şeref sahibi saygın kişi.

Onursev: Kendin gibi olanı sev.

Onurseven: Onurlu insanları seven.

Onursoy: Onurlu bir soydan gelen.

Onursu: Saygın, şerefli ve su gibi temiz.

Orak: Hasat, ekin biçilen araç.

Orakay: Orak ayı. 2. Temmuz.

Oral: Türklerin ilk yurtlarından

Oralmış: Zaptedilmiş yer.

Oraltan: Tan vakti yapılan savaş. Oran

Oran: Karşılıklı uygunluk, iki şeyin birbirini tutması, iki şey arasında ya da parça ile bütün arasında bulunan fark

Oraner: Anlayışlı, hesaplı ve yiğit kimse.

Oransal: Oranla ilgili

Oray: 1.Ateş kırmızısı. 2. Şehirli.

Orbay: Ordu komutanı

Orbek: Kentli bey.

Orbey: Bekçi, koruyucu, muhafız.

Orcan: Üstün, kıdemli kişi

Orçum: Sağlam adam

Orçun: Arkadan gelenler, halefler 2. Ahlak

Orean: Direnen kişi.

Oreaner: Direngen ve yiğit kimse.

Orgun: Gizli, gizemli.

Orgunalp: Sır dolu yiğit.

Orgunay: Bulutların arkasında kalmış ay.

Orguner: Sır dolu yiğit.

Orgunhan: Sır dolu hükümdar.

Orgunkan: Geçmişi sır dolu olan.

Orgunsoy: Sır dolu bir soydan gelen.

Orguntay: Sır dolu genç.

Orgün: Kapalı havası olan gün.

Orhan: Kentin hükümdarı 2. Osmanlının ikinci padişahı

Orhon: Eski bir türk alfabesi

Orhun: Asya da bir nehir

Orkan: Orhan adının bir başka biçimi

Orkun: Or+kun (han) Kentin hanı

Orkuş: Ateş kırmızısı renkli bir kuş.

Orkut: Kutlu kent

Orkutay: Kutlu, uğurlu şehir.

Orman: Ağaçlarla örtülü geniş alan

Orsa: Geminin, rüzgârın geldiği yöne döndürülmesi/ rüzgâra karşı

Ortaç: Tepe, kendine miras kalan kimse; bir hükümdarlığın tahtına geçecek kimse, veliaht

Ortak: Ortak zevkleri paylaşanlar, arkadaşlar. 2. Birlikte iş yapan, ortaklaşa yararlarla birbirlerine bağlı kimselerden her biri. 3. Kuma.

Ortan: Tan renginin kızıllığı.

Ortun: Ortanca kardeş

Ortunç: Tunçtan yapılmış gibi sağlam kale

Oruç: Müslümanların yeme içmeden vs. uzaklaştıkları bir ibadet

Oruk: Çare, yol, imkan.

Orun: En büyük makam

Orunbay: Büyük görevi olan kimse, makam sahibi

Orus: Saadet, mutluluk, talih.

Oruz: Düşünce, düşün, ide.

Oskan: Zeki kişi.

Oskay: Neşeli, sevinç içinde olan.

Osma: Bulgaristan Türklerinin yaşadığı yörelerden birindeki nehrin adı.

Osman: Hz. Muhammet’in damadı üçüncü halife. 2.Osmanlı İmparatorluğu’nun kurucusu ve ilk hükümdarı. 3. Bir tür kuş ya da ejderha.

Oşan: Şanlı, şöhretli, adı duyulmuş olan.

Otacı: Hekim, doktor.

Otağ: Yüksek direkli, süslü, büyük çadır

Otağ / Otak: Büyük, süslü çadır.

Otamış: İyileştiren, düzelten.

Otaran: Beğenip arzu eden.

Otay: Alev kızıllığında ay.

Oxır: Uğur.

Oyal: Düşünceye önem veren, görüş alan.

Oyalp: Düşünceli ve yiğit.

Oyhan: Düşünceli hükümdar.

Oykan: Düşünce ve fikir erbabı soydan gelen.

Oykut: Düşünceli ve kutlu insan.

Oymak: Aşiret, küçük izci birliği

Oyman: Belli bir görüşe sahip kişi.

Oysan: Düşünce, fikirleriyle tanınan.

Oytun: Beğenilen, güzel yer, kutsal.

Oytunç: Düşünce sahibi sağlam kişi.

Ozan: Şair, halk şairi

Ozanalp: Şair ve yiğit kimse

Ozanar: Namuslu, şerefli, şair kişi.

Ozanay: Şair ve Ay gibi kimse

Ozaner: Şair ve yiğit

Ozankan: Ozan soyundan gelen

Ozansoy: Şairler soyundan gelen.

Ozansu: Şair dilli ve su gibi berrak kişi.